Ego Henricus, abbas dictus de Alta Cunba, notum facio universis presentibus et futuris dedisse me ecclesie Cluniacensi, pro Waufrido fratre meo, apud Marziacum, terram que dicitur Benedicta. Ipse siquidem Waufredus dampna quedam intulerat prescripte ecclesie, pro quibus defuncto cimiterii communio negabatur. Ego igitur Henricus dampna illa resarcire cupiens, predictam terram cum appendiciis suis dedi in helemosinam jamdicte ecclesie Cluniacensi, pro remedio anime prenominati fratris mei et patris sui ac mei, matris quoque ac fratrum sororumque mearum, quorum corpora in cimiterio ejusdem ecclesie in pace requiescunt. Si quis igitur de omni cognacione nostra hanc donacionem inficiari aut calumpniari temptaverit, anathema sit a Christo, et exsors nostre hereditatis existat. Huic donacioni affuit Cluniacensis venerabilis abbas Rodulfus, Ysaac quoque abbas Sancti Sulpicii, et prior Oggerus, conventusque Cluniacensis. Auctum anno M^o C^o LXX^o III^o Verbi incarnati.